"Nuh (ə) Rəcəb ayının 1-ci günü gəmiyə mindi və onunla yola çıxanlara əmr etdi ki, bu günü oruc tutsunlar".

 Hər hansı bir Peyğəmbər (s.ə.v.v) özünü Allah tərəfindən göndərilən bir şəxs, mötəbər və həqiqi rəsul kimi öz millə-tinə tanıtdırmaq istəsəydi, öz iddiasını Allah tərəfindən ona verilən möcüzə vasitəsi ilə isbat etməli idi. Burada qeyd etmək lazımdır ki, ilahi, xariqul-adə, heyrətamiz və fövqəl-təbii hadisələr (Quranın təbiri ilə) möcüzə surətində Musaya (ə) verilmişdi ki, onun Peyğəmbərçiliyinin sübutu olsun. Onlar aşağıdakılardan ibarətdir:

Peyğəmbərlik (nübüvvət) günahsızlıq (ismət) tələb edir. Bəzi adamlar risalət (peyğəmbərlik) vaxtından başqa, bəziləri isə dəvət (dini təbliğat) zamanından başqa peyğəmbərin kiçik günahlar etməyini cayiz (yolveriləsi bir iş) hesab edirlər. Bəziləri peyğəmbərin peyğəmbərliyə çatmazdan əvvəl böyük günahlar, bəziləri isə, istər peyğəmbərlikdən əvvəl, istərsə də peyğəmbərlik dövründə kiçik günahlar etməsini cayiz bilirlər.

  Həzrət Məsihin peyğəmbərliyi dövründə baş vermiş hadisələrdən biri səmavi İncil kitabının Allah tərəfindən nazil edilməsidir. Girami İslam Peyğəmbəri (s) belə buyurur:

  Biz müsəlmanlar bu inacdayıq ki, həzrət Məsih dara çəkilməyib, qətlə yetirilməyib. Onun ruhu və cəsədi səmaya çəkilib və hazırda sağdır. Allah-taala buyurur:

  Biz müsəlmanlar bu inacdayıq ki, həzrət Məsih dara çəkilməyib, qətlə yetirilməyib. Onun ruhu və cəsədi səmaya çəkilib və hazırda sağdır. Allah-taala buyurur:

  Şəriət insanların əməllərinin və cəmiyyətin tənzimi üçün nəzərdə tutulmuş qanunlar və hökmlər məcmusudur. Nuh, İbrahim, Musa, İsa və İslam peyğəmbəri (s) kimi böyük peyğəmbərlər şəriət sahibi olmuşlar.

  Qurani-Kərimin dörd surəsində həzrət Əyyubun (ə) adı çəkilib. Əyyub peyğəmbər səbr və dözümdə nümunəvi peyğəmbərdir...